- pislik
- is.1. Pis şeyin hal və keyfiyyəti (yaxşılıq ziddi). Yolun pisliyi. – Yüz min camaat içdiyi suyun yaxşılığı və pisliyini təbib əvəzinə molladan və hacıdan soruşuruq. C. M..2. Pis iş, alçaqlıq, rəzillik, pis əməl, pis hərəkət; fənalıq. Yetim diriləcək, Əzrailin pisliyi özünə qalacaq. (Ata. sözü). İnsanı pisliklərə sürükləyən bəlaların birisi və ən qorxulusu da şübhədir. S. V.. Pislik etmək – birinə qarşı pis iş görmək, alçaqlıq etmək, zərər vurmaq. <Oğlan:> O mənə nə pislik edibdir və nə qəbahətin sahibidir ki, mən onu gorsuz-kəfənsiz qoyub gedim? E. Sultanov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.